Ik weet nog goed het moment dat ik dacht: ‘Nu ben ik er klaar mee’. De weegschaal gaf 105 kg aan en met mijn 1.55 meter is dat natuurlijk veel te zwaar. Ik had last van allerlei gezondheidsproblemen. Ik was kortademig en benauwd. Ik had een slechte doorbloeding, decubitus (doorligwonden), en vaak smetplekken door de vele huidplooien. Als ik sliep stopte mijn ademhaling er soms mee (slaapapneu). Ik voelde me niet fit. Ik werd me ervan bewust dat als het zo door bleef gaan, ik niet oud zou worden. Kortom: ik moest gewoon actie ondernemen!
Sociale incontinentie
Ik ben ter wereld gekomen na 27 weken zwangerschap. Waarschijnlijk heb ik tijdens de geboorte een zuurstoftekort gehad, met als gevolg dat ik nu rollend door het leven ga. Van jongs af aan wilde ik altijd al ‘gewoon meedoen’ met mijn leeftijdsgenoten, volgde het reguliere onderwijs en voelde mij niet anders dan mijn valide medemens. In mijn pubertijd nam mijn gewicht flink toe. Het eten van fastfood met vriendinnen in de pauze had op mij een grote aantrekkingskracht. Ik was mij er totaal niet van bewust dat mijn verbranding op een andere manier werkte. Ik kreeg niet de ‘normale’ beweging die voor mijn lopende leeftijdsgenoten eigenlijk als vanzelfsprekend is. In een elektrische rolstoel hoef je je immers totaal niet in te spannen om jezelf voort te bewegen.
Naast het eten van ongezonde voeding en weinig bewegen had ik ook een ‘drinkprobleem’. In die tijd had ik hulp van de Thuiszorg nodig om mij op het toilet te zetten. Zij kwamen op gezette tijden. Ik was vaak bang dat ik het volgende ‘wc-moment’ niet zou halen en durfde daarom niet veel te drinken. Ook werd het steeds lastiger om bijvoorbeeld een hele dag erop uit te gaan. Ik werd steeds zwaarder en kon niet meer getild worden zonder tillift. Ik leefde iedere dag met de klok en afvalstoffen hoopte zich op in mijn lichaam. Ik voelde me steeds ellendiger worden en had het gevoel dat ik geleefd werd door anderen.
Excuses verbranden geen calorieën
Ik ging mezelf afvragen hoe ik mijn zelfredzaamheid zou kunnen vergroten en zou kunnen afvallen in een rolstoel. In 2007 heb ik een urinestoma gekregen. Niet uit medische noodzaak maar op mijn initiatief om zo mijn zelfredzaamheid te vergroten. Hierdoor had ik mijn ‘drinkprobleem’ ondervangen maar daarmee was ik er nog niet. Hoe kon ik ervoor voor zorgen dat ik meer ging bewegen?
Ik ben naar Fitnesscentrum De Kloek gegaan, bij mij in de buurt. Ik wilde graag geïntegreerd sporten met valide sporters. Natuurlijk kan het ook zijn dat anderen met een handicap het prettig vinden om met een groep gehandicapten te sporten. Ik heb dat alleen niet zo. Ik vind het fijner om niet als gehandicapte te worden gezien, maar gewoon als Anita. Doordat ik intensief ging sporten, zelf veel ging lezen over voeding, daarmee ging experimenteren en voedingsadviezen heb gekregen van mensen die daar in gespecialiseerd zijn, ben ik nu ruim 40 kilo afgevallen en voel ik mij weer fit en vitaal.
Denken in mogelijkheden
Ik train nu gemiddeld vijf keer per week. Ik krijg 1 op 1 begeleiding van de fysiotherapeut of de medisch fitnessinstructeur van Physicall. Het programma dat ik volg is speciaal voor mij zo samengesteld, dat ik veel afwisseling heb. Ik word eigenlijk altijd even ‘doorbewogen’ zoals dat heet – dat gebeurt als ik aankom bij de sportschool. Ook doe ik een soort warming-up met de handbike. Daarna is het tijd voor een krachtprogramma of een conditieprogramma.
Ik maak binnen het krachtprogramma ook veel gebruik van dumbells of van apparaten die flexibel te gebruiken zijn. Voor de conditietraining passen we binnen het apparaat de nodige dingen aan. Op die manier kan ik ook gebruikmaken van bijvoorbeeld het roeiapparaat en de hometrainer, terwijl ik in mijn rolstoel blijf zitten. Er is gekeken naar wat ik kan, de mogelijkheden van mijn stoel worden benut, en ook de apparaten krijgen soms een andere functie voor mij.
Afvallen in een rolstoel: niet volgens het boekje
Mijn stoel kan in allerlei standen. Zo kan hij bijvoorbeeld in ligstand, waardoor ik buikspieroefeningen kan doen. Dit kan bijvoorbeeld doordat de instructeur mij naar achter probeert te duwen, als ik in mijn uitgeklapte rolstoel zit. Verder is er bijvoorbeeld een conditie-oefening bedacht waarbij mijn voetsteunen weg zijn gehaald. De stoel wordt uitgeschakeld en ik moet dan zelf in een zo kort mogelijke tijd de stoel met mijn voeten naar voren en achteren bewegen.
Iedere keer worden er nieuwe oefeningen voor me bedacht. Dit houdt het afwisselend en uitdagend. Ook heb ik veel eigen inbreng hierin. Ik weet natuurlijk zelf het beste wat wel of niet mogelijk is met mijn lichaam en mijn stoel! Ik vind het prettig dat de instructeurs opgeleid zijn om valide mensen te begeleiden en daarnaast een medische achtergrond hebben. Dit zorgt er naar mijn idee voor niet alles volgens het boekje wordt bedacht, zoals het geleerd is. Op die manier wordt er meer ‘out of the box’ gedacht.
Fit, fitter, fiets
Mijn levensstijl is geheel veranderd. Ik vind het echt zo fijn om lekker te kunnen bewegen! Ik merk ook dat ik fysiek echt nog vooruit ga. Ik heb nog een paar doelen gesteld die ik zou willen bereiken. Zo ben ik mijn sta-functie aan het verbeteren. Ik wil eigenlijk functioneel zelfstandig kunnen staan. Daarnaast zijn we ook mijn armkracht aan het trainen, om te bekijken of ik een aantal transfers zelf zou kunnen maken. (Een transfer is een verplaatsing van bijvoorbeeld rolstoel naar bed).
Qua mogelijkheden weet ik verder nog niet goed waar mijn plafond is. Mijn conditie en kracht gaan nog steeds vooruit, dus ik blijf iedere keer weer nieuwe doelen stellen. Hiervoor vijf keer in de week trainen klinkt best veel en vergt ook flexibiliteit van beide kanten om in te plannen. Maar vergeet daarbij niet dat deze 5 trainingsmomenten in feite de enige echte lichaamsbeweging is die ik krijg. Om gezonder te genieten is het wel nodig om zo vaak te sporten. De rest van de tijd zit ik toch stil in mijn rolstoel.
Het vergt een hoop discipline om in een rolstoel af te kunnen vallen. Naast het sporten heb ik ook een baan van 32 uur in de week in loondienst en mijn eigen coachingpraktijk Met Anita – van beperking naar versterking. Daarnaast heb ik natuurlijk ook een sociaal leven. Wil je mijn trainingsvorderingen blijven volgen? Leuk! Klik dan op deze link.
Tips voor mensen in (en zonder) rolstoel die gezonder willen gaan genieten
Het is heel goed mogelijk om bij een reguliere sportschool of (medische) fitnessactiviteit te fitnessen als je rolstoelafhankelijk bent. Het is daarbij fijn als je goed begeleid wordt door een fysiotherapeut, maar je hebt zelf de meeste kennis van je eigen aandoening en lichaam.
- Gebruik deze kennis en denk mee met de instructeurs.
- Stel je open voor hun suggesties, maar gebruik ook je eigen creativiteit.
- Denk in mogelijkheden! Zo kleed ik me bijvoorbeeld thuis al om en ga ik op de sportschool naar het herentoilet omdat daar meer ruimte is, voor mij en mijn rolstoel.
- Stel jezelf flexibel op, daardoor doet een ander dat ook weer voor jou!
Ik ben heel blij en dankbaar dat mensen me hierin hebben gesteund en gecoacht. Je moet het zelf doen, maar je hoeft het niet alleen te doen. Ik wil echt nooit meer terug naar die linkerfoto!
Ben je geïnspireerd? Wil je meer informatie over jouw mogelijkheden? Neem dan contact op!
Geweldig, wat een prestatie!
Hey,
Wat knap dat je zoveel kwijt ben, ik heb alleen een vraag. Hoe kom je in een rolstoel van je buikje af? Ik ben zelf ook veel afgevallen, woog 105 en nu 83. Alleen weet niet wat ik moet doen om van mijn buikje af te komen.
Mvg Brenda
Hoi Brenda, wat een goede prestatie, knap van je! Je zou je vraag rechtstreeks aan Anita kunnen stellen (ik weet niet of ze alle berichten via gezondergenieten leest) door naar haar website te gaan: http://www.metanita.nl/#contact.